15 Mayıs 2008 Perşembe

Yalnızca ekranın ışığı ayırıyor beni karanlıktan. Sağa sola çarpmamak için yeterince aydınlık olan odam bir şeyler okumak için karanlık. Yemek yemek mümkün bu ışıkta ama yapmak değil. Zaten odam, yemek yapmak için uygun mekan da değil.

İşte hayatım tam da böyle bu aralar. Tam da bu kadar aydınlık.

Evet, sıkıntıda değilim, trafik sıkışık değil, ama zevk de alamıyorum Porsche'umdan. Üstü açık arabamda, saçlarımı okşatacağıma rüzgara, güneşe kavurtuyorum kendimi...

İşte hayatım tam da böyle bu aralar...

Hiç yorum yok: