Amanın, sobe, mim, bişi; n'oluyo len?!!!

Cadı beni sobelemiş; sevinsem mi üzülsem mi bilemedim yahu:))

Tanıdığım biri ilk kez sobelendi diye garip şeyler hissederekten okumaya başladım cadının son girdisini. "Hehe ne kadar sevinmiş, canım:)" dedim içimden. Sonuna geldiğimde ise yazının, kaldım öle: Eeee, onurCUK diyo bu:) :( :S :% :&

Neyse, uzatmadan şu sorulara cevap vereyim de kurtulayım:))))




1.Blog yazmaya ne zaman başladın?

08 Haziran 2007 Cuma akşam üzeri, bir final öncesi akşamıydı:) Ders çalışırken, daha doğrusu çalışmaya çalışırken, belki de çalışmaya çalışmaya çalışırken(yok daha uzatmicam,korkmayın), kuzen "bakkala gidip ekmek alır mısın?" dese hemen deyip fırlayabilecek durumdayken -ki üşengeçler kralı olan benim bakkala gitmem imkansız-yazdım ilk girdimi. Uzun zamandır vakit ayırmaya çalışıyordum bir blog açıp elini ayağını düzeltmek için; bir final öncesi akşamını uygun buldum:))

2.Blog yazısı konularının belli bi çizgide olmasına özen gösteriyor musun?

Sayılır. Şimdiye kadar hiç alıntı yapmadım mesela; hep kendi üretimim olsun istiyorum. Nette gezerken bulduğum güzel şeyleri de paylaşayım istiyorum; bilgisayarda keşfettiğim şeyleri de... Ama üşeniyorum:)) Velhasılkelam belli bir çizgi var zannımca.

3.Blog yazmayı ne kadar sürdüreceksin?

Bilmem; uzunca bir süre daha herhalde. Yazmaktan sıkılsam bile blogu kapatacağımı zannetmiyorum. 3 yıl 5 yıl yazmasam bile bir gün yazasım tutar belki.

4.Blog yazmak senin için eğlenceli bir uğraşken, şimdi artan bekleyiş yüzünden senin için bir zorunluluk haline geldi mi ?

hehehehe, gülerim ancak bu soruya. Kim benim yazmamı bekler ki tavrı da var bu gülüşün içinde; beklerse beklesin, bana ne tavrı da...:)

5.Blog yazmak için gün içinde bazı şeylerden feragat ediyor musun ?

ı ıh, etmiyorum. "Can sıkılır, parmaklar tuşlara dokunur" demişim en başta; sıkıldıkça yazıyorum, yapacak bir şey bulamadıkça...

6- Bloga yazılan yazıları ve yorumları en fazla yazarının okuması gerçeği hakkındaki fikirlerin nedir ?

Doğrudur efenim; en azından kendi adıma. Canım sıkıldıkça eski yazılarımı okurum; yorumları okurum. Bu eski albümleri çıkarıp aynı resimlere defalarca bakmak gibi bir şey. Resimlerde eski hallerimizi görürüz ya hani; eski yazılarda da o zamanki ruh halimizi, düşüncelerimizi, sıkıntılarımızı vs. okuruz. İyidir, hoştur; siz de yapın eğer yapmıyorsanız.:) :P (bu dil cadıya:) ) Katılmıyor değilim dediklerine ama kendimi ne kadar okursam başkalarını da o kadar okurum bence:)



Cadı kadar uzun olmasa da zannımca ben de uzun cevaplar verdim; pişman değilim:)

Sıra sobelemekte; Ziza'cım sobeeeeeeeee...